Βράδυ Σαββάτου

Είναι βράδυ Σαββάτου σε ένα μικρό προσεγμένο μπαράκι με χαμηλωμένο φωτισμό και παλιά ροκ μουσική σε ένταση που να επιτρέπει και κουβέντα .

Οι δύο φίλοι μόλις έχουνε έρθει κάθονται και περιμένουνε να έρθει ο μαγαζάτορας για παραγγελία

-Έχει δουλίτσα απόψε το μαγαζί !

-Ναι δουλίτσα και παρουσίες ! Λέει ο άλλος και κλείνει το μάτι .

Χαμογελάνε και οι δύο και φτάνει και ο ιδιοκτήτης – σερβιτόρος .

-Καλώς τους καλά είσαστε ;

-Για σου μαγαζί ! Όλα καλά εσύ ;

-Επ τι ήτανε αυτό . Μετά από τόσο καιρό είμαι πλέον σκέτο Βασίλης ούτε “ μαγαζί ” ούτε “ αφεντικό ” .

-Καλά σου λέει ο άνθρωπος ρε Ηρακλή , αρπάζει ο άλλος την ευκαιρία . . .

-Ε ψιτ μικρέ , φρόνημα γιατί θα σε βάλω τιμωρία ! Απαντά με σοβαροφάνεια ο Ηρακλής .

-Α ! έχουμε κεφάκια βλέπω , κάνει ο Βασίλης .

-Μπα ! Κάνει ο Θρασύβουλος . Τάχα πειραγμένος .

-Ζέσταμα κάνουμε Βασίλη , έτσι να μην ξεχνιόμαστε .

Γέλια !

-Λοιπόν από ένα κρασάκι κόκκινο .

-Αμέσως . Λέει ο Βασίλης και τραβιέται προς τον πάγκο του να ετοιμάσει την παραγγελία .

-Λοιπόν εντάξει , άκυρο η τιμωρία , αφού σε επιρέαζει τόσο , είσαι ελεύθερος να μιλήσεις . Κάνει ο Ηρακλής βλέποντας το φίλο του σκεφτικό .

Εκείνος τον κοιτά χαμογελώντας .

-Βάλε όσες τιμωρίες θες ρε , πόσες θα βάλεις 10 ; 20 ; Είμαι υπεράνω δε “ μασάω ”.

-Να μασάς γιατί είσαι μεγάλος άνθρωπος και θα πνιγείς , απαντά χαμογελώντας ο Ηρακλής .

-Πφφφφ!

-Σιγά μη ζορίζεσαι θα σκάσεις .

Παραπονεμένο ύφος .

Εκείνη τη στιγμή έρχεται και ο Βασίλης με τα ποτά .

-Κύριε πρόεδρε διαμαρτύρομαι , του λέει ο Θρασύβουλος με ύφος .

Ο Βασίλης γελά , Τι του έκανες ρε του ανθρώπου ;

-Τον φουσκώνω για να ξεφουσκώνει , απαντά ο Ηρακλής με ύφος ψευτοπονηρό .

Ο Βασίλης αφήνει τα ποτά και φεύγει .

-Είμαι αρκετά φουσκωμένος από μόνος μου . Λέει ο Θρασύβουλος και σοβαρεύει .

-Το κατάλαβα , για λέγε !

Εν τω μεταξύ το μαγαζί άρχισε σιγά σιγά να γεμίζει , και καθώς όλοι λίγο πολύ ήτανε γνωστοί χαιρετίοτανε και πέρνανε τις θέσεις τους που λίγο πολύ ήτανε οι ίδιες κάθε φορά που ερχότανε . Ο Βασίλης ανέβασε τους ρυθμούς του , έπαιρνε την παραγγελία πάντα με ένα καλό λόγο , την εκτελούσε και εκεί κάπου ανάμεσα άλλαζε και cd στην κονσόλα . Το μαγαζί είχε πλέον πάρει την κλασική Σαββατιάτικη εικόνα του . Οι δυο φίλοι ήπιανε μια γουλιά από το ποτό τους και χαζέψανε διακριτικά τον κόσμο

-Προέκυψε ένα θέμα με την Καλλιόπη . Σπάει Ο Θρασύβουλος τη σιωπή

-Πάλι ;

-Ε ναι λέει πως δεν περνάμε αρκετό χρόνο μαζί , πως θέλει να το επισημοποιήσουμε , πως δεν αισθάνεται ασφαλής κλπ κλπ .

-Α! και εσύ τι λες ; Ρωτά ο Ηρακλής με ύφος !

-Ξέρω και γω ρε συ ;

-Και ποιος ξέρει ; ο γείτονας ; Η μπας και νομίζεις ότι ξέρω εγώ ;

-Ε πως , φίλος είσαι πρέπει να ξέρεις . Κάνει ο Θρασύβουλος και χαμογελά αυτάρεσκα .

Εκείνη τη στιγμή πλησιάζει μια κοπέλα και στέκεται δίπλα στον Ηρακλή

-Γεια σου Ηρακλή , τι κάνεις ;

Πίνει μια γουλιά , σαν να θέλει να αναβάλει το χαιρετισμό ! Και μετά της λέει :

-Καλά είμαι Μαρία εσύ ;

-Καλά και εγώ , έρχεσαι συχνά εδώ ;

-Ε ναι είναι το στέκι μας .

-Α ωραία , Εγώ ήρθα με τη φίλη μου την Μυρτώ . ( και δείχνει τη φίλη της που καθότανε σε ένα τρπεζάκι πιο πέρα ) .

-Από δω ο Θρασύβουλος , φίλος . Κάνει ο Ηρακλής διακόπτωντάς την επίτηδες

-Χαίρω πολύ ! Μαρία

-Ναι το άκουσα και εγώ χαίρω . . . Κάνει ο Θρασύβουλος και της προτήνει το χέρι

-Παιδιά χάρηκα , να σας αφήσω τώρα να πήτε τα δικά σας , άφησα και την Μυρτώ μόνη . Λοιπόν τα λέμε !

Η Μαρία απομακρύνετε και οι δυο φίλοι τη χαζεύουνε !

-Τι είναι αυτή ρε ; Κάνει ο Θρασύβουλος και τον κοιτά με ύφος απορημένο

-Σιγά , σκούπισε τα σάλια σου .

-Τι ,πως ,που ,πότε ; Απαιτώ ενημέρωση .

-Γνωστή από τη δουλειά . Κάνει ο Ηρακλής αδιάφορα

-Τι γνωστή ρε ημίθεε αυτή σε κατάπιε με τα μάτια της .

-Ναι καλά , λοιπόν μην υπεκφεύγεις , στο θέμα μας .

-Υπό την προϋπόθεση ότι θα μου πεις και εσύ .

-Ναι ναι καλά , μετά . Λοιπόν τι θέλει η Καλλιόπη ; Κάνει με ύφος επιτακτικό

-Την πιάσανε οι ανασφάλειες , δουλεύω λέει πολύ , την παραμελώ .

-Τι παραμελείς ρε , καλά είναι ηλίθια , εσύ έγινες σπιτόγατος , παράτησες τη μάνα σου μόνη για να πας να μήνεις με αυτή και έχει και παράπονο ; Αγριέυει ο Ηρακλής και καθώς μιλά σπθίζει τον αέρα με τα χέρια του

-Ε ρε φίλε γυναίκες .

-Τι θα πει γυναίκες ; Και τον κοιτά με ύφος διαπεραστικό

-Ισως να έχει και δίκιο . Έκανε ο Θρασύβουλος διστακτικά .

-Όπα , κάτι τρέχει εδώ , για λέγε ;

Χτυπά το τηλέφωνο του Θρασύβουλου !

-Μισό , τηλέφωνο , επιστρέφω !

Ο Ηρακλής εκμεταλλεύτηκε μικρή αυτή παύση για να πάει μια γύρα να χαιρετήσει κάτι γνωστούς και να χαζέψει στο δρόμο τους περαστικούς από τη βιτρίνα του μαγαζιού , έβλεπε όμως και τον φίλο του που χειρονομούσε απ'έξω καθώς μιλούσε στο τηλέφωνο . Η βραδιά ήτανε ανοιξιάτικη γλυκιά , πολύς κόσμος έκανε βόλτα , την απολάμβανε . Ζευγαράκια πιασμένα χέρι χέρι , μοναχικές κοπέλες με σκυλάκια φοιτητοπαρέες να συζητάνε έντονα , όλα αυτά δημιουργούσανε ένα υπέροχο μωσαϊκό

-Που ταξιδεύεις ; Ακούστηκε μια φωνή από πίσω , ήτανε ο Θρασύβουλος

-Α! τι έγινε τελείωσε η μπαταρία και είπες να μπεις μέσα ; Απαντά ο άλλος με στόμφο

-Όχι μπαταρία έχει ακόμη

-Παράξενο

-Που έχει μπαταρία ; Ρωτά ο Θρασύβουλος και σηκώνει το ένα του φρύδι

-Όχι έξυπνε που μπήκες μέσα . Να σου πω τώρα γιατί μπερδεύτηκα . Ποιος δουλεύει ποιον ;

-Μάλλον δουλευόμαστε !

-Ωραία λοιπόν , αρκετά με τη δουλειά , διαλειμμα τώρα . Που είχαμε μείνει ; Λέει με ύφος επιτακτικό ο Ηρακλής κλείνοντας το “ παράθυρο ” που θα μπορούσε να αλλάξει ρότα στην κουβέντα τους

-Ε να . . .

-Εκτός και δεν θες , γιατί σε βλέπω ζορίζεσαι . Τον διακόπτει συνεχίζοντας να τον πιέζει

-Σκέφτομαι !

-Σιγά θα κάψεις . . . τσιπακι !

-Να ρε συ δεν νοιώθω πλέον τόσο άνετα μαζί της . Κάνει ο Θρασύβουλος απολογητικά και παίζει με τα τσιγάρα του

-Γιατί ; Τι άλλαξε ;

-Δεν ξέρω . . .

-Α καλά να ρωτήσουμε το γείτονα . Ειρωνεύεται ο Ηρακλής , και πίνει και λίγο κρασί , με ύφος .

-Μη κοροϊδεύεις ρε !

-Εγώ κοροϊδεύω ; Να σου πω , την κουβέντιασες ;

-Τι να της πω ; Και αποστρέφει το βλέμμα .

-Ότι και σε μένα ; Τον κοιτά με ύφος ερωτηματικό

-Ξέρεις πολλές να συζητιούντε ;

-Ξέρω ! ( σιγά μην ξέρω ) σκέφτετε μόνος ο Ηρακλής !

-Τέλος πάντων . Προσπάθησα κάνα δυο φορές αλλά αλλάζει κουβέντα .

-Έκανες κάτι που να την πείραξε και προσπαθεί έτσι να σου το πει ; Ξαναρωτά ο Ηρακλής πιο ήρεμα αυτή τη φορά , σφίγγοντας όμως τον κλοιο γύρω απο το φίλο του .

-Δεν θυμάμαι να έκανα τίποτε .

-Στο “ δια ταύτα ” ;

-Ε ! και εκεί έχουμε προστριβές .

-Γιατί ρε άνθρωπε ; Ξεσπά ο Ηρακλής και ανοίγει τα χέρια του διαπλάτα σε ένδηξη αγανάκτησης !

-Δε ξέρω , δε μπορώ να καταλάβω δε νοιώθω το ίδιο άνετα μαζί της , το καταλαβαίνει αλλά δεν κάνει και κάτι να το αλλάξει , ίσως έχει πλέον πάψει και να με ενδιαφέρει όπως τότε στην αρχή .

-Δηλαδή κάνετε τις μοναξιές σας παρέα . Καλά και τόση ώρα που ήσαστε μαζί τι λέτε ;

-Αμ δε λέμε . Απολογήτε σχεδόν ο Θρασύβουλος

-Μήπως να χωρίσετε ;

-Και να είμαι πάλι μόνος ;

-Γιατί τώρα τι είσαι ;

-Ε πφφφ

-Άντε πάλι . Λέει ο Ηρακλής και χαμογελά με ύφος νικητή

-Καλά τώρα λοιπόν τα δικά σου . Τον αιφνιδιάζει ο Θρασύβουλος

-Ποια δικά μου ; Κάνει εμφανώς ξαφνιασμένος ο άλλος

-Το κορίτσι που σε έτρωγε με τα μάτια

-Ε γνωστή είναι από τη δουλειά . Λέει αδιάφορα αφου πιει λίγο κρασί πρώτα

-Μόνο γνωστή ;

-Ναι ρε έξυπνε μόνο γνωστή !

-Α και μήπως να γίνει και . . . λέι με πονηρό χαμόγελο ο Θρασύβουλος που τώρα περνα στην επίθεση

-Μπα . . .

-Γιατί ;

-Γιατί έτσι κάνουνε όλες στην αρχή και μετά. . .

-Και που ξέρεις ; τις γνώρισες όλες ; Τον κοιτά με βλέμμα διαπεραστικό

-Βλέπω εσάς ! Κάνει ο Ηρακλής και γυρνά αλλού τη ματιά του

-Ναι αλλά εμείς περάσαμε και καλά , και ακόμη και αν τελειώσουμε εδώ έχουμε κάτι να θυμόμαστε

ενώ εσύ ; Με τις αναστολές σου δεν θα σου μείνει τίποτε , και πίστεψέ με χάνεις

-Λες ε ;

-Δε λέω απλά , είμαι σίγουρος ! Δηλαδή επειδή γνώρισες μια πριν τόσα χρόνια και έγινε ότι έγινε πρέπει ντε και καλά όλες να είναι σαν και εκείνη ; η πρέπει να ζεις μόνιμα με την ανάμνησή της . Γιατί από όσο ξέρω δεν ξέρεις καν που είναι .

-Ναι καλά ξέρεις . . . Και δείχνει να αναρωτιέτε

-Λοιπόν ; Συνεχίζει την πίεση ο Θρασύβουλος

-Μμμ λες ε;

-Κάτι άλλο δεν έχεις να πεις ;

-Να πω όχι , να κάνω όμως . . . Βάσιλη . . .

-Παρών , ήρθανε και τα πρώτα σφηνάκια , άντε υγεία

-Υγεία . Λοιπόν τώρα φέρνεις δυο σε εμάς και πας και εκεί στα κορίτσια από ένα ότι πίνουνε

-Τι έχουμε ; Ρωτάει με χαμόγελο πονηρό ο Βασίλης .

-Τίποτα ακόμη , λέμε όμως να αποκτήσουμε . Κάνει ο Ηρακλής και τον κοιτά με χαμόγελο όλο νόημα

-Έτσι έτσι , τέτοια να ακούω . . . . λέει ο Βασίλης από απομακρύνετε , ξανά βιαστικός , να εκτελέσει την παραγγελία και προσέχει με την άκρη του ματιού του το κορίτσι που πριν χαιρέτησε τον Ηρακλή τώρα να τον κοιτά επίμονα , ενώ εκείνος μιλά με το Θρασύβουλο και δεν την προσέχει .

Η παραγγελία ετοιμάζετε “ πάραυτα “ , όπως αρέσει στο Βασίλη να λέει , και πηγαίνει , παρέα με ένα πλατύ χαμόγελο , στο τραπέζι των κοριτσιών

-Κορίτσια αυτά είναι από τα παιδιά εκεί . Λέει ο Βασίλης χαμογελώντας και δείχνει τους δυο φίλους .Και αυτά είναι από το μαγαζί . Συνεχίζει και προσγειώνει μπροστά τους τα σφηνάκια .

Τα κορίτσια τον κοιτούνε για λίγο αμήχανα . Προφανώς δεν το περιμένανε . Αλλά γρήγορα ένα χαμόγελο φέρνει την ισορροπία .

-Ευχαριστούμε πολύ κύριε . . .

-Βασίλης , χωρίς τίτλους . Σκέτο Βασίλης .

-Ευχαριστούμε πολύ λοιπόν Βασίλη . Ξαναλέει η Μαρία που μπήκε πρώτη στο νόημα

-Να 'στε καλά , άντε γεια μας τώρα . Και σηκώνει το δικό του σφηνάκι και το κατεβάζει μονορούφι

Τα κορίτσια τον μιμούνται , μαζεύει τα ποτήρια και φεύγει . Η Μαρία σηκώνετε και πηγαίνει προς το τραπέζι των δυο φίλων

-Λοιπόν κύριοι στην υγειά σας . Λέει χαμογελώντας με ένα τόνο επίσημο , Και για να ανταποδώσουμε την ευγένεια σας καλούμε στο τραπέζι μας . Τους κοιτά έναν έναν με ένα βλέμμα που δεν σηκώνει αντίρρηση και επιστρέφει στο τραπέζι της .

-Τι κάνουμε τώρα ρε ; Λέει ο Θρασύβουλος αμήχανα

-Σαν τι θες να κάνουμε ; Δικιά σου ιδέα ήτανε , άντε πάμε . Λέει ο Ηρακλής πιότερο θυμωμένος παρά χαρούμενος με αυτή την απρόσμενη εξέλιξη . Όχι γιατί δεν του άρεσε , αλλά γιατί ένοιωσε και ο ίδιος αρκετά αμήχανα , γεγονός όμως που δεν τον εμπόδισε να κάνει αυτό που ίσως να ήθελε εξαρχής , να πάει δηλαδή να κάτσει με την Μαρία .

Σηκωθήκανε και πήγανε και καθίσανε παρέα για ώρα πολύ . Ο Βασίλης , άγρυπνος φρουρός , μέσα από τον πάγκο του χαμογέλασε ικανοποιημένος . Και η νύχτα κύλισε γλυκά πάνω σε κουβέντες , γέλια , μουσικές και τα κίτρινα φώτα να φωτίζουνε τα άλλοτε γοργά άλλοτε νυσταγμένα βήματα των περαστικών στο πλακώστροτο .